ray

• taylor hackford'un 87'den beri bütçesini denkleştirmeye çalıştığı filmdir. bu açıdan da ray charles'ın görememiş olması üzücüdür. ancak jamie foxx denen varlık, insanüstü bir performansla adeta ray charles'ı diriltip piyanonun başına geçirmiştir. "zaten tipi aynısı, hem de gözlük arkasından oynuyor" yorumunu yapanlara acıma hakkımı kullanıyorum. zira bu öyle bir performanstır ki, jamie foxx oscarı almasaydı, akademi topa tutulurdu. bu durumda, benim babam akademi üyesi olsaydı eve almazdım, gerisini siz düşünün.
  
  --- spoiler ---
  7 yaşındaki bir çocuğun, gözleri önünde kardeşini kaybedişi ve bundan bir şekilde sorumlu oluşu. ardından -yavaş yavaş- kör olması gerçekten yürek parçalayıcı. tüm bunlar flashback'lerde o kadar güzel anlatılmış ki, ray ve annesinin güçlü kişiliklerine hayran olmamak mümkün değil.
  --- spoiler ---
  
  unutmadan, ray charles'ın ilk önemli hit'i olan mess around, bir ahmet ertegün bestesiymiş de haberimiz yokmuş.