başlarken yalnızsın bitirdiğinde daha da yalnız

• adı beni çok etkilediği için okumaya başladığım hasan ali toptaş'ın çeşitli dergilerdeki söyleşilerinin derlendiği kitap.
  --- spoiler ---
  
  ben adını ilk okuduğumda başlarken yalnız olup bitirdiğimizde daha da yalnız olduğumuz şeyin hayat olduğunu düşünmüştüm. o sırada doktora tezini yazmakta olan arkadaşım kitabın adını görür görmez doktora tezi dedi haliyle. söyleşilerden anladığım kadarıyla hasan ali toptaş içinse bu romanmış.
  
  kendisinin de önsözde belirttiği gibi bence her söyleşide aynı konular tekrarlanmış :
  
  -yazarın dil işçiliği, kelime seçiminde gösterdiği özen, kelimeleri notalarla bir tutması
  -şiir mi öykü mü roman mı
  -niye şiir değil
  -yazarın yayın dünyasına atılma serüveni
  -roman nedir ne değildir
  -heba'daki askerlik mevzusu
  -hat edebiyatı (ki hasan ali toptaş gibi ortalıklarda görünmeyi sevmeyen, tabir caizse piyasa yazarı olmayan bir adamın külliyatını böyle tanımlamasına şaşırdım)
  
  o nedenle bence biraz daha ince bir kitap olabilirmiş.
  --- spoiler ---
  ben adının hatrına sıkılsam da sonuna kadar okudum kitabı. bir de üstat sadece yazarken değil konuşurken de çok özen gösteriyor dile belli ki.