kusursuz dost arayan dostsuz kalır
-
yine ilkokul (ne çok saplanıp kalmışım ömrümün altıda birini oluşturan şu kısa döneme) sıralarında mini mini bir yavruyken, örtmenimizin türkçe dersinde açıklamamızı istediği kompozisyon konusu, özlü söz. şimdi ne çok isterdim o yaşlara ait algılarımla şu sözü tanımlamayı yada örneklendirmeyi. aradan geçen yıllar hayır mı şer mi dilemması içinde, ama mutlaka bakış açımızı değiştirdiler. ilişkilerdeki o çocuksu çıplak, acımasız gerçekçilik, bencillik, bazen merhametsizlik, yerini hesaplı-kitaplı tavırlara, otokontrol adı altında yapmacıklık ve zaman zaman riyaya, mesafeli, sathi, çıkar dostluklarına bırakmadı mı? bunun adı tecrübe mi? çuvaldız acıtıyor mu? peki, dostlarımız hatasız dost ararken listeye ismimizi eklerler mi?
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap