çeşmealtı

• çeşmealtı= sükünet... turistlerden uzakta, balıkçılarla birlikte çıkar denizin tadı. dünyanın en güzel yerlerinden biri değildir belki ama yine de kendini arayanlara, arayıp da bulamayanlara güvendik köyüne çıkmaları tavsiye edilir. çam ağaçlarının arasından kıvrıla kıvrıla tırmanan yoldan sapıp, çam iğnelerinden oluşan kahverengi halıların üzerinde dolaşsınlar. tepeye çıktıklarında ise manzarayı şöyle bir seyre dalsınlar, ağustos böceklerinin sesini dinleye dinleye. bi tane sen sun portakallı gazoz söylesinler kendilerine oradaki kır bahçesinden ve öylece otursunlar. öylece...
  27 yıldır her yaz gittiğim bir yerdir çeşmealtı. çocukken bodruma gitmediğimiz için hissetiğim hayıflanma duygusu, büyüdükçe bir minnet hissine bıraktı yerini. herkesin birbirini tanıdığı, konuştuğu, en azından uzaktan selamlaştığı avuç içi kadar bu yerde, her yıl yüzler eksilse ya da yaşlansa da
  kucaklıyorlar beni. ait olmak nasıl bir his, bir kez daha anlıyorum. içimi kaplayan huzur, çeşmealtı rüzgarı gibi esiyor içime. serin serin...