a word

• ankarada kötü geçirdiğim bir günün akşamı çayyolu metrosuna binmeden önce farkettigim güzel bir kadının yanıma oturmasıyla başlayan süreçte telefonunda oynarken göz ucuyla kelimeyi bulmaya çalışmamı farkedip telefonu bana veren ve akabinde konu dışı buldugum kelimeleri kabul etmeyen ve telefon benim elimdeyken kelimeyi o'nun bulmasıyla ilk maceramın sonlandığı oyun.
  yaşadığımız ufak konuşma akabinde benim milli kütüphane durağında inmemle bana el sallayıp gülümseyen güzel bir insan görmemi ve bi anda güne verdiğim puanın yükselmesine sebep olan favori oyunum.
  umarım burayı okursun...artık ben de oynuyorum!