alım gücü

• benim için son zamanlarda azalarak yok olmaya doğru giden kavram.
  
  yarın itibariyle işe gireli tam 1 sene olacak ama bu 1 sene içerisinde alım gücüm inanılmaz değişti ve düştü. bu süreç boyunca alışveriş şeklim hep aynı kaldı:
  
  -100 lira civarında olan her şeyi tek çekim al,
  -üstü olduğunda taksitlendir ancak hiçbir zaman 3 ayı geçecek kadar taksit yapma,
  -hiçbir zaman ihtiyaç duymadığın bir eşyayı alma.
  
  bu şekilde aylardır herhangi bir kozmetik alışverişi yapmadım, son haftalarda aldığım tek şey 50 liraya büyük boy bir la roshe posay yüz temizleyici oldu. yani kadınlarının çoğunun yaptığı kozmetik alışverişi bende yılın tamamı olarak ortalamaya alındığında aylık 10-15 lirayı geçmiyor.
  
  ileri derecede parfüm hassasiyetim olduğu için parfüm mümkün olduğunca kullanmıyorum. sadece tek bir parfümüm var, o da zara. yaklaşık bir 4-5 aydır kullanıyorum ve şu an hala yarıda. yani öyle gidip calvin klein'lara 200-300 lira da vermiyorum. bu da yok.
  
  kuaföre çok uzun zamandır gitmiyorum, saçlarımı evde kendim kesiyorum. böyle bir masrafım da yok.
  
  ailemle yaşıyorum ve ev geçindirmiyorum. bu masrafım da yok.
  
  gelelim kıyafetlere.
  
  işe girdiğimden beri para biriktirmeye çalıştığım için gerçekten ihtiyacım olmayan tek bir kıyafet parçası bile almama kararım var. alınca da iyisini alıp uzun süre giyineyim, kafam da rahat etsin alışverişle sürekli uğraşmayayım mantığındayım. senelerdir aynı model levi's pantolon giyen birisi olarak, sezonunda 140 lirayla almaya başladığım pantolon geçtiğimiz günlerde yine sezonunda 289 liraydı!
  
  i-na-nıl-maz.
  
  iyi bir pantolon almayınca hemen rengi atacak ya da dikişleri sökülecek ve ben tekrar bir pantolon alma döngüsüne gireceğim. ancak şu durumda yapacak, diyecek hiçbir şey bulamıyorum.
  
  geçtiğimiz senelerde 300 küsür liralara bulabildiğim ceketler, aynı markalarda 540 liralardan başlıyor! tüm bunlara rağmen kumaş kaliteleri her geçen gün düşüyor.
  
  kadınlar bilecektir: zamanında ucuz diye 30-40 liraya h&m'den aldığımız gömlekler indirimde 80 lira olmuş vaziyette. yine sezon sonu ucuz diye alışveriş yaptığımız mango ve zara'da 30 liralık sweatshirtler sezon sonunda en uygun 60 liraya geliyor.
  
  ay içerisinde neredeyse sadece haftasonları dışarıda yemek yiyorum. yani devasa bir yemek bütçem de yok.
  
  bu bağlamda geçen seneden bu yana alım gücüm tam olarak yarı yarıya azalmış durumda.
  
  ve şu an ne alırsam alayım, en küçük eşyasından en büyüğüne, bütçeme doğrudan etki ediyor. direkt kendini belli ediyor. tüm bu bütçe planlamama rağmen istediğim gibi para biriktiremiyorum.
  
  bu durumdan şikayetlerimi söylediğim herkes "evet ya bizde de öyle" demesine rağmen benim gördüğüm o ki bu durum "hayatın normal seyri içerisinde olağan bir şey"miş gibi karşılanıyor. özellikle büyükler tepki bile vermiyor çünkü enflasyona alışıklar, zor zamanlara ve zor zamanlara doğru gitmeye alışıklar.
  
  ancak şu an durum şöyle:
  
  her şey almak için pahalı. ancak olabildiğince erken almalısınız çünkü gün geçtikçe daha da pahalı olacak. alım gücünüz şimdi yok, ama zaman geçtikçe hiç olmayacak.
  
  buyrun işin içinden çıkabilirseniz.