yılmaz vural

• 6 ekim 2017 türkiye izlanda maçı'nda ara ara korkusuzca konuşsa da bir zaman sonra kafa açmıştır. ülkede neden genç oyuncular çıkmıyor diye bir serzenişte bulundu hatta.
  kardeşim eğitim sistemin zaten rezalet, kafaya göre sınav değişiklikleri, olmak istenilen kişi ile test edilme şeklin komedi. eğitim bakanlıkları ile spor bakanlıkları koordineli çalışmıyor, altyapılarda hangi çocuğun babası doktor, polis, hakim, savcı, avukat ya da envai çeşit kalburüstü mesleğe sahipse o öncelik görüyor sonra neden oyuncu çıkmıyor diye dizimizi dövüyoruz. öğrenciye günde 8 saat, 11 saat ders yüklüyorsunuz spora ayıracak vakti olmuyor, hadi oldu diyelim günlük fiziksel, zihinsel yorgunlukla ne kadar verim alacaksın o da ayrı bir soru işareti.
  her şeyi geçiyorum mevcut türk futbolcu olarak türkiye'nin en kariyerli futbolcusu siyasete bulaşıyor, türkiye'nin ekonomisinin harika olduğundan filan bahsediyor.
  kendine yediremeyip takım içinde grup kurup hoca yollamaya çalışan sözde futbol ağabeylerimiz var. bu ülkeden cengiz ünder çıkıyor, yusuf yazıcı çıkıyor, dışarıda yetişmesine rağmen bizim çocuğumuz olan emre mor var ama sadece bu kadar. ^* koskoca nüfusu olan ülkeden çıkan yeteneklerimiz bunlar. mental olarak da bitik bir kimliğimiz var. 17 yaşında yeteneği ortaya çıkıyor oyuncunun, 20 yaşında altına lüks ev, lüks araba veriliyor şu gece kulübü senin bu gece kulübü benim gününü gün ediyor ondan sonra maçta neden performansı düşük diye spor kanallarında saatlerce geyiği yapılıyor. anlatmayın abi boş yere. +20 milyon çocuk nüfusuna sahip ülkenin milli takımında oynayan kokuşmuş oyunculara bak. aç bak medyayı bir tane bile futbol başarısıyla övülen kariyerli oyuncumuz yok. ya adamlık dersi veriyoruz, ya gittiğimiz her kulüpte gürültü çıkartıp dayak yiyoruz, ya da yeniçeri ekibi kurup hoca yolluyoruz.
  ulan takımdaki yabancı oyuncuyu nasıl keserim diye değil, kuralı nasıl değiştiririz diye çaba gösteriyoruz. şaka gibi.