the march of the black queen

• queen 2 albumunun nevermore ile beraber en iyi parcasi. bu sarki o derece komplekstir ki 4'e 5'e bolup, her bolumunun ayri ayri parcalar seklinde duzenlersek hepsi kendi capinda hit olabilir. ama freddie zihnindeki bu parcalari oyle guzel harmanlamistir ki dunyanin en epik sarkilarindan birine imza atmistir. parcanin tam ucuncu dakikasinda baslayan vokal kelimelerle ifade edilemeyecek guzelliktedir ve insan, bir anda mercury'nin hayalinde canlandirdigi dunyaya bulur kendini. parcanin baslari olumse bu kisim olumden sonra verilen teselli gibidir, rahatlatir ama sevindirmez, huzunlendirir ama aglatmaz.