a ghost story

• bu dunyaya gelirken, normalde yedi sekiz kisiye bolusturulecek miktarda melankoliyi ihtiva edecek sekilde dizayn edilmis bunyem. sunca yillik yasam, tanisilan konusulan, sirlar paylasilan onlarca insandan sonra artik eminim buna. bir melankoli doz asimi mevcut, ve kimi zaman kirlilik seviyesine ulasacak seviyede bir empati.
  su filmin daha konusunu okuyunca bir kiriklik burukluk hissettim kalbimde. merak ediyorum bi yandan. ızlersem de kaldiramam diye korkuyorum. adeta bir hac ve sarimsaga sarilir gibi telefonuma sarildim film boyunca. ki film izlerken sadece film izlenmesi gerektigine siddetle inanirim, ne cerez yemektir ne bir sey icmektir ya sa sohbet etmektir; asla. bi gozumle filmi takip edip otekiyle turlu makaledir, yazidir, magazin haberidir okuyarak bunyemi koruma stratejisi kastim guya. bana misin demedi mubarek. gogsumun ustune bir fil yerlesti gitmiyor.
  filmi izlemeye baslayip ' bu ne ya' diyip cikanlardan olmak isterdim. cok kiskaniyorum sizi, gercekten.