1 entry daha
  • bir dahi olan le corbusier'nin, 1923 yilinda yayinlanan, basit, herkes tarafindan anlasilabilecek bir dille yazmis oldugu kitap. oyle akici ve buyuleyici bir anlatimi var ki, kitap bir solukta (~4-5 saatte) rahatlikla okunabiliyor.

    le corbusier'nin bir dergide yayinlanan makalelerinden olusan kitapta bazi kavramlarin sikca tekrarlandigi gorulur. makaleler kitap haline getirildigi zaman bu tekrarlar, le corbusier'nin insanlarin kafasina vurarmiscasina olan anlatimini destekler. gayet sert bir dille doneminin mimarligini elestirirken eski yapilardan ornekler vererek mimarligin nasil olmasi gerektigini aciklar, mimarlara tavsiyelerde bulunur, buyuk bir coskuyla modernizmi anlatir. kitabin her sayfasindan modernizmin en buyuk dayanagi olan "islevsellik" kavrami fiskirmaktadir.

    birinci dunya savasi sonrasi muhendislik alanindaki gelismeler ile mimarlik arasindaki durgunlugu, hatta gecmisi taklit etmeyle devam eden gerilemeyi karsilastirir. bicimin islevi izlemesinin* ve alanin optimum sekilde kullanilmasinin en iyi ornekleri olarak gordugu ucaklari, transatlantikleri ve otomobilleri, onlara duydugu hayranlikla birlikte anlatir. isin kolayina kacan, eskiyi ve hatta eskinin kotusunu taklit etmekten ileri gidemeyen, rasyonel dusunme ozurlu, isleve onem vermeyen meslektaslarini(!) yerin dibine sokar.

    kitabi okurken le corbusier'nin coskusunu, mimarliga olan tutkusunu farketmemek mumkun degildir. zamaninin otoritelerine ve geri kalmisligina karsi yilmadan savasan, modernizmin en buyuk savunucusu ve 20. yuzyilin en iyi mimari olan bu ustun insana tekrar tekrar hayran kalinir.

    ek bir bilgi daha; kitabin ingilizce cevirisi "towards a new architecture" adiyla yayinlanmaktadir ancak le corbusier'nin anlattigi "yeni" bir mimarlik degil, mimarligin gecmisten gelecege kadar nasil olmasi gerektigidir.
7 entry daha
hesabın var mı? giriş yap