mutlaka

• arif damar, nam-ı diğer arif barikat şiiridir.
  
  kış gelip çattı...
  sarıkamış dağları kar altında,
  aşılması daha güç.
  ve çekip gitmek ümidi olduğundan
  bundan evvel içim rahattı.
  
  ben sıcak bir memleketten geldim,
  yatağım pamuktan,
  içime yünlü giyemem;
  "zatürree" olursun diyorlar,
  öyle bir şey olursa ne yaparım;
  benim arkadaşlarım ve sevgilim var.
  
  bakma böyle ayrı düştük
  darısı düşman başına.
  kulakların çınlasın çilli yarim,
  sen bana aldırma,
  kendine iyi bak,
  kırağı çalmazmış acı patlıcanı,
  beni nelere alıştırmadı
  bu bekar hayatı.
  
  dün gece çeşmelerde sular dondu,
  akan sular da donacak yakında,
  sözde kışın çok zevkli olurmuş
  kayak
  ve petrovka
  bana da öğretecek arkadaşlar.
  
  rüzgara karşı dağdan inerken,
  aşağılarda sen varmışsın gibi
  gelecek bana,
  gülerek ve dalgın ineceğim.
  
  halbuki dikkatsizliğe gelmez,
  bir taşa çarpıp düştüğüm vakit
  görenler üzülecek,
  bense için için sevineceğim.
  çünkü mutlaka başucumdasın ...
  1946, kars