nefs-i levvame

• zor bir halettir. nefsül emmareye düşme tehlikesi de çok yüksektir bu aşamaya gelen bir insanın. çünkü insanoğluna bilimsel açıdan bakacak olursak en çok hatayı yaptığı yer pişman olduğu yerlerdir. çünkü o nedameti duyacağı fiiliyatı daha evvel hiç işlememiştir. o fiiliyat bir kez işlendikten sonra ise ruhun surlarında bir kez o gedikler açılmış demektir. pişmanlık da duysa o gedikleri kapatabilmek için harcını nefsinin taşlarından yeniden örmesi gerekir.
  
  bu yüzdendir ki insan şahsi kanaatim gedikleri kapatabilmek için nefsini koparıp gediklere yamaması ve o duvara oturması için zamana bırakması gerekir. insanoğlu bu aşamada iken bir nevi kendine toz kondurmak olan "pişmanlığı" nefsin kibirinden dolayı seçmeye de bilir. bu ise gelinen noktayı, yani nefsül emmare mertebesini aşmak için kalınlaştırdığı duvarlarını ufak bir kibir dalgasında yerle bir etmektedir. o yüzden adem olup bu aşamada suçu başkasından değil kendinden bilmek lazım gelir. yoksa şeytan gibi suçu ademde ararsak "emmare" üstüne binmeye devam eder; sen ona binip uçacağın yerde..