kapı çalana açılır

• hem ömer koça, hem de 2026'ya kadar bienale sponsor olduğu için koç grubuna destek için bir doktor, bir de mühendis spiritüel konulara olan fütüristik göndermeleri beğenmek, imgelemsel devinimler arasında gidip gelmek için gittik, dolaştık.
  
  birimizin elinde cevaplar -katalog-, diğerinin dilinde sence burada ne demek istemiş sorusu dolandık durduk. hiç birini tutturamadık, cevaplarını bildiklerimizi de anlamlandıramadık.
  
  patricia piccinini ve aygır bizim için ayrı anlamlara sahip olsa da, görece türkiyenin iyi okullarında okumaya çalışmış, kitap okuyan, film izleyen, müze gezen iki insanın nasıl bu kadar sanattan uzak kalabildiğini anlayamadık. bazen aramızda oynadığımız karşı masadakiler ne konuşuyor oyununda bile daha başarılıyız.
  
  o kadar münazara boşa o ilkokullarda, sanat kesinlikle sanat için. bunu anlayan bir iki grup var, birbirleri için yapıp, yorumlayıp eğleşiyorlar. biz halk da öküzün trene baktığı gibi işte. her şeyi cetvelle çizdirdi bizim manyak babalar ondan mı gelişmedi bu hayal gücü, ondan mı kazanamadık o derinliği bilmem. biraz sanat tarihi okumaya karar verdim. başını kaçırdık herhalde. yoksa sanat. yoksa fallik obje. yoksa regresif içtepiler tabi ki.