tanrı ve kadın arasındaki ilk diyalog

• t: sorarlarsa beni tanimiyorsun, anlastik mi?
  k: inanirlar mi dersin?
  t: bu konuda büyük tereddütleri var zaten. sen dedigimi unutma. hiç karsilasmadik!
  k: benimde senin sorumluluk anlayisin konusunda büyük tereddütlerim var ama neyse..
  t: yine baslamayalim?
  k: gidiyorum..
  
  t: her sey tamam, hazir misin?
  k: degilim.
  t: neden?
  k: bu senaryoda anlamadigim bazi seyler var?
  t: misal?
  k: örnegin su yuvayi yapma kismi? neden ben yapiyorum? yuvalarini yapsam olmuyo mu!
  t: olmaz! senin misyonun bu. onlar dagitacak sen toplayacaksin.
  k: bak sen! peki ya su dogum olayi?
  t: onlarda sünnet olacak, hatta bazi yerlerde askere bile gidecekler!
  k: yetmez! regl olayina hiç girmiyorum zaten!
  t: o dogum için gerekli.
  k: baska bir sey bulsaydin olmuyomuydu? hem yuvayi yap, hem çocugu yap yetmedi bi de senelerce her ay'in birkaç günü aci çek.
  t: ama istedigin her seye sahip olma gücü verdim sana. bu onlarda sende oldugu kadar yok.
  k: yemezler! onlarin o kadar çok bos vakti var ki yapabileni iyi seylere ayiriyor, bilim adamlari, sanatçilar, peygamberler. ya ben? evde çamasir, bulasik, ütü, çocuk ve koca derken ömür tüketiyorum!
  t: ya bak...
  k: ii-iiihhh sen bu senaryoyu bastan yaz, olmamis böyle!