ekşi itiraf

• angelica
  
  üşüyorum. bir o kadar da özlemişim seni. hep diyorum ya hani "yaşlı bir çınarın hüznünü taşıyorum" diye, seni bu kadar çok özlediğimde de yaşlı bir çınarın durgunluğunu taşıyorum üzerimde. sanırım sana her geçen gün daha çok alışıyorum, daha çok aşık oluyorum. ve de bu korkularım azalacak derken tam tersine korkularımın daha da artmasına neden oluyor. bazen yüreğim ağzıma geliyor. gri bulutlar kaplıyor etrafımı. sensizliğin trajedik bir tiyatrosu sanki. öyle zamanlarımda hiç bir şeyin tadı olmuyor. ne yiyebiliyorum, ne bir şey yapasım oluyor. elimde sigara kulağımda müzikle duvarları izliyorum. yine öyle bir gece. sanırım fazla alınganım ya da duygularımı, sevgimi doğru şekilde yansıtamıyorum. bilmiyorum. bildiğim tek şey; hayatım nereye giderse gitsin, sensiz olmak istemediğim. kaç kere kafamda çekildi sensizlik tiyatrosu biliyor musun? ve de hepsi birbirine o kadar çok benziyor ki. sırf seni görürüm diye kaçtığım kıtalar, seni aklıma getirirse bir şeyler diye kapadığım gözlerim, kulaklarım... senden önce yarım yaşıyordum hayatı, sen geldin beni tam yaptın. ama gidersen yarım bile kalamayacağım. gerçekten çok fazla, gerçekten çok fazla. ne zaman i know it's over söylesen bana, kahkahalar atarak hıçkıra hıçkıra ağlamak gelir içimden. sanki biteceğini yüzüme vurmanın hüznüyle sesinin verdiği mutluluğun karmaşası. seni çok seviyorum. günaydın sevgilim.