acı çekmek

• ve bir kadın, "bize acıdan bahset" dedi.
  ve o cevap verdi:
  
  "acınız, anlayışınızı saklayan kabuğun kırılışıdır.
  
  nasıl bir meyvenin çekirdeği,
  kalbi güneş'i görebilsin diye
  kabuğunu kırmak zorundaysa,
  siz de acıyı bilmelisiniz.
  
  ve eğer kalbinizi,
  yaşamınızın günlük mucizelerini
  hayranlıkla izlemek üzere açarsanız,
  acınızın, neşenizden hiç de
  daha az harikulade olmadığını göreceksiniz;
  
  ve kırlarınızın üstünden
  mevsimlerin geçişini kabul ettiğiniz gibi,
  aynı doğallıkla, kalbinizin mevsimlerini de
  onaylayacaksınız.
  
  ve kederinizin kışını da,
  pencerenizden huzur içinde seyredeceksiniz.
  
  acılarınızın çoğu sizin tarafınızdan seçilmiştir.
  
  acınız, aslında içinizdeki doktorun,
  hasta yanınızı iyileştirmek için
  sunduğu "acı" ilaçtır.
  
  doktorunuza güvenin
  ve verdiği ilacı sessizce ve sakince için;
  
  çünkü size sert ve haşin de gelse,
  onun elleri,
  "görülmeyen"in şefkatli elleri
  tarafından yönlendirilir.
  
  ve size ilacı sunduğu kadeh
  dudaklarınızı yaksa da,
  o'nun kutsal gözyaşlarıyla ıslanmış
  kilden yapılmıştır."
  (bkz: halil cibran)
  halil cibran bilgece değerlendirmiş. kabullenmek iyileştirmenin yarısıdır gibi. reddettikçe insan hem iyileşme sürecini uzatıyor hem de gereken dersleri alamıyor. biraz canın acımasına müsade etmek canın acısını geçirecek. bir durumdan fazlaca kaçmanın bedeli kaçtığına koşmaktır.