tekamül

• tekamul kelime anlami olarak kemal'e ulasma, gelisme, ideali bulma manasiyla maalesef evrimsel anlamda hedefi zitmistir, fazla lamarckist kalmaktadir. zira evrimin bir nihai amaci, hedefi, ulasilmasi hedeflenen bir kemali yoktur. evrim mevcut kosullarin icinde turun devamliligina en uygun formlara dogru rastlantisal bir dizi dogal secim sonucunda mumkun olur. bu yanlisin temelinde de insan merkezci (ya da sovenist) evrim anlayisi yatar. insan en "ideal" tur oldugundan, evrimin son ve nihai asamasinda insanin olmasi, insan perspektifinden bakildiginda bir "ilerleme", "kemale erme" olarak gorulebilir.
  
  oysa ki daha evvel de defalarca belirttigim (ve de belirtildigi uzere) insan evrim piramidinin uc noktasi degil, kollarindan birisidir. insanin sahip oldugu zeka ve soyut dusunce yetisi kosul ve durumlara gore fayda arz eder. misal sosyal evrim cercevesinde bakarsak ortacag da cadi avlari sirasinda bir kadinin akilli, zeki ve kulturlu olmasi onun faydasina degildir, aksine ne kadar bon, idiotik davranirsa o kadar turunu devam ettirebilir. elbette bu eblehligin hukum surdugu bir sosyal cevrede daha da gerzek olmaktan baska cikar yollar da vardir. evrimsel tek yontem sekli uyumluluk degildir, tehdit unsurunu kandirmaya yonelik bicim degistirmeler de, yalanlar da evrimin dogal bir parcasidir. zeki insanlar da kalip ve sekil degistirerek, yuzeysel kalip ve sekilden otesini idrak etmekten aciz hasimlarini kandirarak turlerini devam ettirebilirler. "bu sabetayistler neden yêhûdî olup da, musluman gibi davranmislar, kanima dokunuyor?", "masonlar neden gizli dernek kurmuslar?", "illuminati bir nedir?", "takiyye olmasin" demeden once o devrin bu turlerin olusmasindaki akilsiz yikimlarini da unutmamak gerekiyor.