kamera obskura

• vladimir nabokov'un daha ilk paragrafında tüm elini açık ederek, ne kadar usta bir yazar olduğunu gösterdiği kitabı. öyle ki, nabokov söz konusu ilk paragrafta kendisini okumanın tüm gerekçelerini de şöylece sunuyor: "öykünün hepsi bu kadar. biz de üstünde hiç durmayabilirdik, eğer anlatmaktan keyif alıp kar elde edebileceğimizi bilmeseydik." sonlarına doğru insanın içinden hem gülmek gelir, hem de ağlamak. sonu baştan bellidir; adı üstündedir ya zaten: karanlıkta kahkaha.