• borges öykülerine dadandığım günlerde kütüphaneden ödünç aldığım altın ve gölge'de yer alan şiir. ev arkadaşımın, çevirmenin adını beğenmeyip (aslında şahane bir çevirmendir, bkz: selahattin özpalabıyıklar) "çeviri de kötüdür muhtemelen," tarzında bir önyargıyla canımı sıkması üzerine, şu dörtlükle bir gece vakti kapısına dayanmış sözünü geri aldırmış idim:

    manuel flores ölecek
    bu, para kadar geçerli
    ölmek bir alışkanlıktır
    çoğunun iyi bildiği
hesabın var mı? giriş yap