iblis

• iblis musa a.s.'ın yanına gelir ve ondan şöyle ricada bulunur:
  
  - ya musa, sen allahu teala'nın risaletle seçtiği ve konuş-tuğu bir peygambersin. ben ise, allah'ın yaratıklarından bir yaratığım. bir günah işledim, kovuldum. şimdi tevbe etmek isterim, tevbemin kabulü için allah katında bana şefaatçi ol, der ve musa aleyhisselam da kabul eder. nihayet tur-i sina'da allah ile mükalemesinden dönerken, allahu teala kendisine:
  
  - "emanetini yerine getir", buyurur ve musa aleyhisselam iblisle olan konuşmasını hatırlar ve mes'eleyi anlatır. allahu teala:
  
  - adem'in kabrine secde etsin, dileğini yerine getireyim ve tevbesini kabul edeyim, buyurur. musa aleyhisselam vaziyeti iblis'e anlatınca, iblis:
  
  - "ben onun dirisine secde etmedim, ölüsüne hiç secde etmem" der ve sinirden kudurur. sonra musa aleyhisselama:
  
  - "sen ki benim için çalıştın, bana hakkın geçti. üç yerde beni hatırla ve dikkatli ol; şerrimden kurtulursun.
  
  birincisi kızdığın zaman. çünkü o zaman ruhum kalbinde, gözüm gözünde ve kanın damar-da cereyanı gibi vücüduna hulul ederim, kızdığın zaman beni düşün. zira insan kızdığı zaman onu körüklerim, artık ne yaptığını bilmez olur.
  
  bir de iki ordu karşılaştığı zaman yine beni hatırla. çünkü o zaman da ben insanlara yaklaşır; karısını, çocuğunu, komşularını hatırlatır ve onu harbden soğuturum.
  
  bir de mahremin olmayan yabancı bir kadın ile sakın yalnız olarak bir arada kalma. zîra ben arada elçilik yapar ve mutlaka fitneyi uyan-dırırım.