robert greene

• ustalık kitabını okudum. okuduktan sonra çok şey ögrendim. özellikle geçmişte
  "dahi "olarak tanımlanmış kişilerin hayat öykülerinden örnekler vermesi akıcılığı sağlıyor.
  kitaptan bir alıntı paylaşayım.
  --- spoiler ---
  ögrenmek tevazu gerektirir.seçtiğimiz alanda bizden çok bilgili kişilerin olduğunu itiraf etmeliyiz.onların üstünlüğü doğal bir yetenek ya da ayrıcaklıktan değil, harcadıkları zaman ve kazandıkları deneyimden kaynaklanıyor.otoriteleri politikaya ya da aldatmacaya dayalı değil.gerçek bir otorite.ama bu gerçek bizi rahatsız ediyorsa,her tür otoriteye karşı güvensizlik duyuyorsak,herhangi bir şeyi kendi başımıza da kolayca öğrenebileceğimiz inancına yenik düşeriz, kendi kendine öğrenmenin daha otantik olduğunu düşünebiliriz.bu tavrımızı bağımsızlığımızın bir işareti olarak görmeye çalışırız ama aslında temel özgüvensizliğimizden kaynaklanır.belki de bilinçaltında ustalardan öğrenmenin , otoritelerine boyun eğmenin kendi doğal yeteneklerimizin aşağılanması olduğunu hissederiz.ustaları ya da öğretmenleri eleştirmenin zekamızın bir göstergesi olduğunu, uysal bir ögrenci olmanın zayıflık belirtisi olduğunu düşünürüz.
  --- spoiler ---