veganizm

• gayrıveganların "veganlar sürekli kafa skiyor, kendi hayat görüşlerini dikte etmeye calisiyor" laflarini veganlarin gercekten kafa sikmesinden daha cok duyuyorum. veganlik ve vejetaryenlikle ilgili bu minvalde cok kisa bir seyler soylemek gerekirse:
  
  1) et yemenin doga dongusu olmasi (?) ya da dogada bulunmasi, etoburlugun ahlaki oldugunu gostermiyor.
  
  2) veganlarin veya vejetaryenler, eger bu tur bir ahlaki saikle bu pozisyona gelmislerse, bunu dillendirmelerinden daha normal bir sey yok. ortada cok buyuk bir suc ve ahlaksizlik oldugunu dusunuyorlar ve bunun onune gecmek icin kendilerince cabaliyorlar. hatta bu konuda en sevdigim filozof yeni bir seri yazmis, yeni haberim oldu, suradaki dort bolumluk dialogues on ethical vegetarianism serisi. orada basit bicimde neden vejetaryenligin/veganligin ahlaki olarak daha ustun oldugunu diyalog seklinde gostermeye calisiyor.
  
  3) kimseye bir seyi "dikte" etmiyorlar. kimseye "et yemeyeceksin ulan" deyip tekme tokat dalmiyorlar. insanlara et yememeleri gerektigini soylemek dikte etmek degil.
  
  4) gayriveganlar et yeme konusunda en az veganlar kadar cigirtkan. yani kusura bakmayin da her vegan baslikta veganizm karsitlarinin nasil dolustugunu herkes biliyor.
  
  benim vegan olup olmadigimin bir onemi yok ama kalbi veganliktan yana olup da kendinde o iradeyi bulamayanlardan biriyim diyelim.