yusuf haznedaroğlu

• bir arkadaşım facebook'da paylaşmış az önce. yorum kısmı hariç, sözlü tarih çalışması sayılabilecek kısmını aktarıyorum (yazım hataları arkadaşımı bağlar çünkü copy paste yaptım):
  
  "az önce yusuf paşanın resmini babama gösterdim dostlar!!!
  "baba..bak bakalım şu resimdeki paşayı hatırlayacakmısın"diye...
  babam resme baktı..baktı..
  "tanımazmıyım oğlum tanımazmıyım"diye mırıldanırken,derin bir nefes alıp resme daldı gitti adeta..
  belliki hatıraları debreşti zihninde babamın..
  sakalına doğru süzülen göz yaşını eliyle silerken;
  "noldu baba..niye ağladın.."dediğim de titrek tirek anlatmaya başladı..
  "bir arkadaşım vardı..çocukluk arkadaşım..kayıplara karışmış hic bir haber alamamıştık..15-20 gün sonra hastanenin üst tarafındaki çamlıkta agaca asılmış bir şekilde intihar etmiş görüntüsüyle cesedi bulunmuştu bu arkadaşımın..
  cenazeyi yıkayan hocaya yardım etmiştim..elbiselerini çıkardığımızdaki gördüğüm manzarayı görünce ağlamamak mümkün değildi oğlum..tüm vücudu mosmor..hele ayak tabanlarındaki şişlikler su toplamış şekildeydi...
  daha da zor olanı neydi biliyormusun oğlum..(afedersiniz)makatına ne sokmuşlarsa paramparca kan revan içinde kalmış...kurumuş kanı temizlerken ben kendimden geçmiştim...bu resme bakınca birden o arkadaşım gözümün önüne geldi de ona agladım yavrum...
  rabbim o gavur idareyi bidaha başa getirtmesin"...diyebildi"...