vek

• rusça çağ, ömür, zaman.
  
  aynı zamanda bir osip mandelştam şiiri.
  
  asrım benim, canavarım, kimin elinden gelir
  bakmak taa içine gözlerinin
  ve kim kanıyla karıştırabilir
  omurlarını iki asrın
  
  yaratık yaşadığı sürece
  kendi omurgasını taşımalı
  dalgalar şakalaşıyor
  görünmez omurlarla
  bebek kıkırdağı gibi kırılgan
  yeryüzünün yeni doğmuş asrı
  
  asrı zincirinden kurtarmak için
  yeni dünyayı kurmak için
  birleştirmek gerekir flütle
  günlerin boğum boğum dizlerini
  
  fakat kırılmış omurgan
  benim harika, zavallı asrım
  manasız bir gülüşke
  dönüp ardına zayıf ve gaddar
  vaktiyle çevik olan bir canavar gibi
  pençelerinin izine bakıyorsun
  
  şiirin türkçesi için kaynak: giorgio agamben, çıplaklıklar, çev. suna kılıç, alef yayınevi, 2017, s.19-21.