7 entry daha
  • sürekli karşılaştığım ve hiç sevmediğim durum.

    çok az kaldığını görüp yeni bir şampuan alıyorum ve sonra o eskisi nasıl oluyorsa bir türlü bitmiyor. bitsin diye boca ediyorum kafama; bitsin de atayım, yenisini koyayım yerine istiyorum bitmiyor kokusunu sevdiğim bitmiyor.

    çay da bitmiyor, salça da, deterjan, duş jeli, cam sil hiçbiri bitmiyor. bitiyor olduğunu farkedip almasam mutlaka en lazım olduğu anda bitmiş oluyor, yetmiyor ama yedeği olduğunda çoğaldıkça çoğalıyor, eşeysiz ürüyor mübarek.

    insan ilişkilerinde de bu böyle. görmemek istediğin kişi gözünüzün önünde bitiveriyor, artık görüşmek istemedikçe daha çok arıyor, soruyor. bir bitsin de kurtulayım denilen ne varsa bitmemek için var gücüyle direniyor.

    böyle bir kararlık ve istikrar hiç olmadı bende. resmen o şampuanın hayata karşı tutumunu kıskanıyorum ve kendisine sonsuz saygı duyuyorum.
hesabın var mı? giriş yap