ekşi itiraf

• - çevremdeki insanlara saygı veya sevgi duymuyorum. hiçbirinin etrafımda olmamasını isterdim. onları gözlemlediğimde veya onlarla muhattap olmak zorunda kaldığımda midem bulanıyor.
  
  - yaşadığım şehirden, semtten, muhitten nefret ediyorum. nasıl oluyor da hala bu iğrenç habitatta yaşayabiliyorum bilmiyorum.
  
  - komşularımın allah cezasını versin. gecenin bir yarısı bağıra bağıra konuşmasanız televizyonun sesini sonuna kadar açmasanız olmaz sanki amk sığırları. böyle duyarsız insanların toplama kampına gönderilmesini isterdim.
  
  - ahlaken çökmüş, çürümüş insanlara hak ettikleri cezayı verememek içimde bir ukdedir. hepsini hakkıyla cezalandırabilmek isterdim.
  
  - çalıştığım iş yerinden, bazı meslektaşlarımdan ve patronumdan nefret ediyorum. iş tanımının dışında beni başka işlerle ilgilenmek zorunda bırakan gardiyan gibi ikide bir başıma üşüşen patronumdan ve onun yalakalarından tiksiniyorum. hak ettiğimi bana vermediğiniz için size hakkımı helal etmiyorum. allah belanızı versin şerefsizler. gözümde birer zavallı böceksiniz.
  
  - şu an çalıştığım iş yerinde mesleki anlamda ilerleyemiyorum hatta köreliyorum. her sabah uyanıp artık bu lanet iş yerine gitmek istemiyorum. ancak çalışmak istediğim iş yerleriyle yaptığım görüşmelerden olumsuz yanıtlar alıyorum. işten sonraki boş zamanlarımda eksik kalan konularda kendimi geliştirmek istesem de sistematik bir şekilde ilerleyemiyorum.
  
  - askerlik meselesini çok erteledim. o kadar türlü türlü insan içinde kafayı yemekten korktuğumdan askerlik yapmak hiç istemiyorum ancak askere gidip gelmenin boktan yaşamımda yeni bir sayfa açabilme ihtimalini de düşünüyorum.
  
  - biri liseden diğeri taa çocukluğumdan beri en iyi arkadaşlarımdan olan iki ibnenin bana attıkları kazıkları hiç unutmuyorum. bugün kimseye güvenemiyorsam, kimseden medet umamıyorsam, kimseyle yakın ilişki kuramıyorsam hep bu ikisinin yüzünden. beni bu iğrenç yalnızlığa ittiğiniz için allah belanızı versin.
  
  - hata yaptığımı düşünüp, beni tavırlarıyla cezalandırdığını sanan bazı insanlar işin aslının gerçekte ne olduğunu bilmiyor ve benimle sorunla ilgili açık açık konuşmuyor, bana karşı ön yargıyla yaklaşıyor. valla hiç umrumda değilsiniz, zaten hiç de umrumda olmadınız. keşke kendinizi yiyip bitirmeseniz.
  
  - kadınlara duygusal olarak arzu ettiklerini veremiyorum. bazen yapabileceğimi düşünsem de elimden gelmiyor, yapamıyorum. yine de hayatıma girenlerin hiçbirini öyle çok üzmediğimi düşünüyorum. bence çok zarar vermeden gelip geçtiğim için sevinmeliler.
  
  - evet hayatımın her alanında uyumsuz ve sorunlu bir insan izlenimi veriyorum. belki de öyleyimdir, bilmiyorum ama şurası kesin. sürekli kötü bir ruh hali içerisindeyim. peki bunun sebebi ne? benim kötü ve başarısız biri olmam mı yoksa başkalarının ve başka şeylerin beni kötü hissettirmesi ve şanssızlık mı? daha da kötüsü, sorun hangisi olursa olsun nasıl çözüm bulacağımı bilemiyorum.
  
  - beni kötü etkileyen her şeye lanet olsun. iyi şeyler olmuyor. bana gerçekten iyi gelebilecek şeylerin varlığını hissedemiyorum. onlara doğru yol alamıyorum. boğulacakmışım gibi hissediyorum.