ateizmden agnostisizme geçme süreci

• tanım: duygusal, sosyal ve entelektüel bağımsızlıklarını ilan etmeleri sonucu gerçekleşen süreçtir.
  
  zira ateistlerin çoğunluğu(hem de baya büyük çoğunluğu) sahiden istintak etmeyen, sorgulamayan, incelemeyen, özellikle din felsefesi ve teolojik alanda hiçbir birikimi bulunmamayan kimselerden oluşur. yani inancını(ateizmi) akademik düzeyde bir araştırma içerisine girip benimsemez, tamamen duygusaldır ve popüler kültüre dayalı alır kararını. sonrası biraz olgunlaşmaları sonucu mukayese yetenekleri artış gösterir ve beyinlerini kiraya verip körü körüne kolektivist bir hareketin parçası haline gelmek yerine, liberal bir yol izleyip sivrilirler. artık kimsenin etkisinde kalmaksızın özgün inancını edinebilme yetisine sahiptirler. tanrının varlığına işaret eden onlarca argümanı görmezden gelemezler.
  
  edit: "ateistlerin çoğu, inançlarını sorgulamadan ediniyor" dedim diye üzerime kusanlar var.
  
  the atlantic dergisinde bir istatistik yayınlandı. bu istatisliğe göre, insanların ateizme yönelme yaşının 14-16 arası olduğu belirlendi. o yaşta bir çocuğun felsefi argümanları irdelemesi, teolojik incelemeler yapıp bir kanıya varması, en önemlisi de tutarlı ve mantıksal bir metot benimsemesi çok güçtür.
  
  bu 14-16 yaş aralığı genellemedir ve tabiki istisnaya muhtaçtır. bu istisna ise celal şengör'dür.
  
  bırakın 14-16 yaşı; şengör'e ne zamandan beri ateist olduğu sorulduğunda, "kendimi bildim bileli" cevabını verir. bir çok ateist de, psikolojik sebeplerden ötürü ateizme geçiş yapar. bilim ve felsefede derinlemesine araştırma yaptığından değil. tamamen duygusal ve keyfekeder kaprislere dayalı bir seçimdir bu. şengör'ün ropörtajını olduğu gibi alıntılıyorum:
  
  "soru: ateist olduğunuzu söylüyorsunuz…
  şengör: evet… ama yani şey değil, kendimi bildim bileli.
  soru: kendinizi bildiniz bileli…
  şengör: kendimi bildim bileli…
  soru: yeni gelişen bir şey değil yani, veya okuduğunuz bir şeyle alakası yok?!
  şengör: hayır, hayır, hayır, küçücük çocukluğumdan beri.
  soru: ama siz bir ateist olarak…
  şengör: efendim ben çok küçükken bana masallar okunuyordu. o masallarda cadılar falan vardı. ben çok korkuyordum. ve bana diyorlardı ki 'korkma, bu doğru değil. bu bir masal, nihayetinde'. ondan sonra dini öğretmeye başlayınca, orada da işte cehennemdi melekti falan… bunlar nerede diyordum. bunlar yok. diyordum bunlar da masallardaki yaratıklar gibi. bunlar da hayali. 'hayır' diyorlardı, 'bunlar hayali değil'. ee, peki nerede? cevabı yok."
  
  ateistlerin çoğu, şengör gibi, daha çocukken, eleştirel bir düşünceye ve mantıklı bir metoda ve herhangi bir argümana dayanmayarak dinleri reddetmiştir. yani önce inanmışlardır, sonrada bu kör inançlarını temellendirmek için çırpınmışlardır. amaçları en sağlam temele dayanan inancı edinmek değil, inanmak istedikleri akımı sağlam temellere oturtmaya çalışmaktır.