yahudi soykırımı

• https://www.facebook.com/…-mmhl-yz_-__4&pnref=story
  
  diyor ki:
  
  "" savaş çıktığında 14 yaşındaydım. kendi kendime dedim ki: "yaşarsam eğer, asla sessiz kalmayacağım." ve kalmadım da.
  
  ben sonia k. ve ben yahudi soykırımından canlı kurtulan biriyim. warsaw'da yaşadım. naziler beni saklanırken buldular ve dışarı çıkardılar. her yer yanıyordu ve bir seçim yapmak zorundaydık: ya burada yanacak ya da dışarı çıkacaktık... nereye götürdüklerini biliyor olsak da yine de gittik. yaşam çok kıymetli bir şeydir ve sen onu olabildiğince uzatmaya çalışırsın.
  
  naziler sonia'nın annesini, babasını ve erkek kardeşini öldürdü. sadece o ve kız kardeşi hayatta kaldı.
  
  auschwitz'e geldiğimizde traş edildik, kollarımız damgalandı, 5'er kişilik sıralara dizildik. ben ve kız kardeşim dördüncü sıradaydık. bir nazi subayı yanaştı ve "burada ayakkabıcı var mı?" diye bağırdı. ikimiz de 17 yaşındaydık. ayakkabıcı mıydık? tabii ki hayır! elimi neden kaldırdım bilmiyorum. annem babam öldürülmüştü, hayatta tek kardeşim kalmıştı ve kardeşimi elini kaldırması için dürttüm. öldürülen insanların ayakkabılarından asker ayakkabısı üretmek için seçildik ve ayrıldık diğerlerinden. bir çift bebek ayakkabısı gördüğüm her an, rengi farketmiyordu, kalbim duracak gibi oluyordu.
  
  bir gün gene çalışmaya giderken arkama baktım ve bir tren gördüm: macaristan'dan gelip gaz odasına gidiyordu doğrudan. ve trenin dışında bembeyaz gelinlik giymiş bir gelin. düğünden alınmış ve elbette "duş almaya gittikleri" söylenmişti. ölene kadar o gelini unutmayacağım..."