kardeşim ozi

• annem yaklaşık 30 yıldır engelli çocukların eğitiminde görev alan bir öğretmendir. emekli olduktan sonra, özel eğitim kurumlarında bu işe devam etti. kendisine iki haftada bir iş teklifi gelir, ama artık bedenen kaldıramadığı için mesleğini sürdüremiyor.
  yine de bir yanı, hep eksiklik hissediyor. birilerinin bu işi hakkıyla yerine getiremiyor olmasına dair endişesiyle, hep mesleğe geri dönme-dönmeme arasında gidip geliyor.
  
  ben, doğal olarak, 30 yıldan fazla süredir sürekli engelli çocuklarla bir aradayım.
  
  kardeşim ozi'yi, daha ilk bölümünü gördüğümde bile büyük bir heyecanla izledim ve gecenin bir vakti annemi arayıp trt çocuk açmasını istedim.
  
  kardeşim ozi, yayımlayan kurumu sevmesem de bu ülkede down sendromlu çocukların anlaşılabilmesi adına atılmış inanılmaz bir adımdı benim gözümde.
  
  iki üç gündür, ağzım beş karış açık bir şekilde memlekete bakıyorum.
  cibilliyetsiz, ahlaksız bir kadın müsveddesi, üstelik kendine anne diyen bir kadın müsveddesi, kalkıp bu çizgi filmi şikayet ediyor.
  
  gerçekten diyecek hiçbir şey bulamıyor, şaşkınlıklar içinde izliyorum olan biteni.
  
  kardeşim ozi'yi yayından kaldırırsanız, hem bu dünyada, hem de öbüründe iki elim yakanızdadır.