lüks restoranlardaki chop stick faşizmi

• bir türlü anlam veremediğim bir chop stick manyaklığı var bu restoranlarda. yani insan hamburgerden başka bir şey söylemeye korkuyor. pizza için bile chop stick veriyorlar neredeyse. yani illa bana herkesin ortasında, "çatal bıçak alabilir miyim?" dedirteceksiniz, aklınca tezgahın arkasında benimle dalga geçeceksiniz, millete rezil edeceksiniz. herkes benim için "aaa, öküze bak, chop stick kullanayı bilmiyor" diyecek. yanımdaki kıza rezil olucam? öyle mi? evet maalesef öyle.
  
  işte bugün tam da öyle oldu. yeni tanıştığım hatunla, lüks bir restoranda sevgililer günü yemeği yiyelim dedik. ben de mal gibi "noodle" söyledim. o da suşi söyledi. tabi ki default yanında chop stickle geldi bizim yemekler. kız tabi 40 yıllık japon gibi saldırdı suşiye, sanki bana bir samuray, sanki bana bir ninja. anasının evinde de chop stickle yiyor, belli yani. ben de ne yapayım el mahkum, bir kaç dakika bekledikten sonra, tam bir maaşlı çalışan ezikliği ile "pardon, çatal bıçak alabilir miyim?" dedim. dedim ve...
  
  ve o sessizlik. siz o sessizliği bilir misiniz? siz, zenginlerin, "mekanda bir fakir var galiba, maaşlı çalışan kokusu bu" tedirginliğiyle süslenmiş bakışlarına maruz kaldınız mı hiç? ben kaldım.
  
  size ilk defa yemeğe çıktığınız kız kahkahalarla güldü mü hiç? dalga geçe geçe. "sen chop stick kullanmasını bilmiyor musun?" diye diye, eze eze güldü mü size? bana güldü.
  
  siz hiç terk edildiniz mi? nazik bir şekilde, ama bir yanda itin de götüne sokularak? ben edildim, hem de sevgililer gününde.
  
  amına koyayım senin ben chop stick, ama yine de ömrüm boyunca kullanmayacam lan seni.