big-o notation
-
algoritmanin calisma karmasikliginin ust limitini belirler, bu yuzdende aslinda cok iyi bir gosterim sekli degildir. hesaplamasi kolay diye kullanilir.
matematiksel gosterimi su sekildedir :
f(n)<= ct(n) => f(n) c o(t(n)) denir.
omega notation diye bir gosterim tarzi daha vardir, bu gosterim tarzi ise algoritmanin karmasikliginin alt limitini belirler.
matematiksel gosterimi su sekildedir:
f(n) >= ct(n) => f(n) c omega(t(n)) denir. kusura bakmayin elemanidir isareti ile omega isaretini cikartamadim.
tabii buda tek basina algoritmanin karmasikligini cok net vermez.
o zaman napalim demisler, bir algoritmanin hem alt limitini hem ust limitini verirsek iste o zaman tam olur demisler ve teta notation cikmis.
buda
d.f(n)<=t(n)<=c.f(n) olursa olur
yani bir nevi omega ile big-oh un kesisim noktasi
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap