kardeşini doğurmak

• sarsıcı bir isimle, sarsıcı gerçek vakalarda sunulmuş kitap...
  
  bu platformda yazdığım bir entry üzerine ulaştı büşra hanım bana. anlattığım bir vaka hakkında konuştuk. belki bir saatten fazla... ikimiz için de zor bir konuşmaydı. samimiyetini, iyi niyetini anlamamak imkansızdı. bu konuda başka çalışmaları da var ve amacının prim yapmak olmasını geçin, ciddi bir tepki ile de karşılaşmayı göze alarak bu işe girdiğini düşünüyorum. süreç içerisinde yaşadığı zorlukları anlattığı kadarıyla biliyorum.
  
  ama şunu da biliyorum ki konuşmak normalleştirmek değil asla. tam aksine farkındalık yaratmak adına gerekli. bir öğrencimin şu sözünü asla unutmam: "ben, her kızın babası ile bunları yaşamak zorunda olduğunu, sadece konuşmanın ayıp olduğunu sanıyordum."
  
  çocukluğumda, ensest diye bir şeyin olduğunu tv. programlarında öğrendim. lise yıllarımda ise iris galey adında bir yazarın babam öldüğünde ağlamadım adlı kitabını okuduğumda, hem okuduklarıma inanamadım, hem de farkındalıkla açtım gözlerimi. evet, psikolojim çok da olumlu etkilenmedi bu bilgiden ama, tacize maruz kalan biri olsaydım, uyanışım gerçekleşecekti. yıllar sonra bir öğretmen olduğumda, bu konuda direkt yardımcı olmaktan imtina etsem de, işaretleri okumayı öğrendim. gerekli yerlere nasıl bilgi verileceğini, çocuğa ilk nasıl yaklaşılacağını, neler yapılmaması gerektiğini...
  
  bu konuşuldukça anneler de çocuklar da bilinçlenecek. mevzuya uyanacak. kadınlar meslek sahibi olmak, sapık bir kocanın eline bakmamak, yavrusunu teslim etmemek için çalışacak. bırakın, birileri bahsetsin. abisinden, babasından hamile kalan masum çocuklar bir de töre ikiyüzlülüğüne kurban gitmesin.
  
  tesekkürler büşra sanay... birilerinin cesur olması gerekiyordu. aldırma, devam.