briefe an milena

• "beklenmedik bir yol kavşağında sizi görüyorum. göreceğimi hiç ummadığım, hele böylesine bir karşılamayı aklımdan bile geçirmediğime göre milena ne yapabilirim? bağıramam, coşamam, içimde fırtınalar kopmuyor artık, bir sürü delice söz edemem, duymuyorum ki içimde olanları! diz çöktüğümü de şuradan anlıyorum; gözlerimin önünde ayaklarınız var, okşuyorum onları."
  "boşuna yiyorum kendimi. bir hafta durmamacasına taşa bir çivi çakmakla görevlendirilmişim sanki. ama çivi de işçi de benim"
  "koca deniz dibindeki küçücük taşı nasıl severse, benim de sevgim öylesine yığılıyor üstüne. tanrı isterse o küçük taş ben olurum bir gün."
  "casanovanın nasıl kaçtığını bilir misin; zindandaki yaşamın korkunçluğunu? venedikin yukarılarında bir yerde karanlık ıssız bir zindan. daracık bir kerevetin üstüne tünemiştir casanova. koca koca fareler bütün gece bağıraşarak gidip gelirler, insanın güçsüz kalıp kerevetten düşmesini beklerler. yüksek bir yere tünemişim ben de sırtım acıyor, ayaklarım uyuşmuş beklemekten, bir yandan da korku. yapacak başka şey olmayınca ister istemez o büyük, o kara fareleri seyreder insan gözleri kamaşır karanlığın içinde; öyle bir an gelir ki bilemezsin artık tünediğin yerde misin daha, yoksa düşüp hapı yutmuş musun?"