beni unutma

• tam hali şu şekildedir
  
  bir gün gelir de unuturmuş insan
  en sevdiği hâtıraları bile
  bari sen her gece yorgun sesiyle
  saat on ikiyi vurduğu zaman
  beni unutma
  
  çünkü ben her gece o saatlerde
  seni yaşar ve seni düşünürüm
  hayâl içinde perişan yürürüm
  sen de karanlığın sustuğu yerde
  beni unutma
  
  o saatlerde serpilir gülüşün
  bir avuç su gibi içime, ey yâr
  senin de başında o çılgın rüzgâr
  deli deli esiverirse bir gün
  beni unutma
  
  ben ayağımda çarık, elimde asâ
  senin için şu yollara düşmüşüm
  senelerce sonra sana dönüşüm
  bir mahşer gününe de rastlaşa
  beni unutma
  
  hâlâ duruyorsa yeşil elbisen
  onu bir gün yalnız benim için giy
  saksındaki pembe karanfilde çiğ
  ve bahçende yorgun bir kuş görürsen
  beni unutma
  
  büyük acılarla tutuştuğum gün
  çok uzaklarda da olsan yine gel
  bu ölürcesine sevdiğine gel
  ne olur tanrıya kavuştuğun gün
  beni unutma
  
  (bkz: ümit yaşar oğuzcan)