• ziya osman saba'nın şiiri.

    hiç olmazsa unutmamak isterdim.
    eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar...
    yalnız bırakmayın beni hatıralar.
    az yanımda kal çocukluğum,
    temiz yürekli uysal çocukluğum...
    ah, ümit dolu gençliğim,
    ilk şiirim, ilk arkadaşım, ilk sevgilim...
    -doğduğum ev. rahatlıyacak içim duysam
    bir tek kapının sesini.
    arıyorum aklımda bir ninni bestesini...
    böyle uzaklaşmayın benden, yaşadığım günler.
    güneş, getir bir bayram sabahını.
    açılın açılın tekrar
    çocuk dizlerimdeki yaralar,
    hepiniz benimsiniz:
    mektebim, sınıflarım, oturduğum sıralar...
    yalnız hatırlamak hatırlamak istiyorum
    nerde kaldı sevgilim, seni ilk öptüğüm gün,
    rengine doymadığım o sema,
    ahengine kanmadığım ırmak.
    bırakıp herşeyi nereye gidiyorum?
    neler geçmişti aklımdan,
    nedendi ağladığım, nedendi güldüğüm?
    ah nasıldı yaşamak?
12 entry daha
hesabın var mı? giriş yap