salvamea

• haremde sabahlamak zorunda oldugumuz geceye^* gönüllü eslik eden kötügün dostu. kötü günlerin olusumuna bizzat katkida bulunmasi bir yana o günlerde de bizi asla yalniz birakmayan bir insandir. harem-üsküdar arasi turlarken sivil polislerin kimlik taramasina maruz kalirken gösterdigi cesaret takdire sayandir. kendisinden alinan bir kitabi valizden cikaran polis memuru ile diyalogu oldukca keyflidir, idealist olmak zor..
  
  (sene 2000, polis bir bize bir che'de sosyal bilinc adli kitaptaki che'nin resmine bakar)
  
  (polis)himm..(her bi boku bilip bilmemezlikten gelir)
  
  - (biz)???
  
  -(polis)hmmmm gencler, kim bu sakalli ?
  
  salvamea: valla ... cikaramadim.
  
  (polis): nasil yani kim bu adam ?
  
  (salvamea): bilmiyorum ki ben.
  
  (polis): bu kitap senin degil mi ?
  
  (salvamea): evet
  
  (polis): e peki bilmedigin bir adamin kitabini neden aldin ?
  
  (salvamea) : bende dedim kim bu adam, nedir necidir diye ogrenmek icin..
  
  (bir zaman sonra)
  
  -siz simdi dagda devrim filan mi yapcaksiniz.
  
  salvamea: hocam git isine yaa.. (el havaya kalkar) bu devirde ne devrimi, dagi ..
  
  -akilli olun soyle. nereye yolculuk
  
  -balikesire, ben degil bu borges ve arkadasi gidecek.
  
  -hadi atayim ben sizi hareme.
  
  -saolasin..