hayata dair iç burkan detaylar

• bu akşam güzel ülkemin eşsiz manzaralı bir orduevinde karadeniz manzarası eşliğinde eski bir devre arkadaşımla acı bir sohbet içindeydik. kendisi benle aynı devre fakat, yaş olarak küçük olduğu için saygıdan "komutanım" der.
  
  söz konusu arkadaşımla beraber sekiz yıl geçirdik aynı okullarda, hem askeri lise olsun, hem harb okulu olsun. kendisi şu aralar çok üzgün, eşinden boşanıyor. çocukları anneannelerinde, mesleki anlamda bunalmış ve zor durumda. bi kadeh rakıdan çektikten sonra, sağlam birde iç çekti, iki üç cümle söyledi, gözleri doldu. aklımda kaldığınca yazacağım neler söylediğini...
  
  - komutanım, sen biliyorsun on üç yaşımda ayrıldım tavuk kümesinden. ne adam akıllı ana sevgisi, ne adam akıllı baba sevgisi gördük. devlet terbiyesi aldık, efendi olduk. ana ocağından uzak, sıcak yataktan uzak, buz gibi demir ranzalarla dolu koğuşlarda kendi kendimizi avuttuk, iyi günler gelecek diye. dört sene askeri lise, dört sene harbiye, ettimi sana sekiz. iki sene akademi ettimi on. arada evlendik. yedi sene güney doğu, uçsuz bucaksız amına kodumun kahverengi tepeleri, dağlara ömrümü verdim ömrümü. on yedi, on sekiz sene gitmiş hayatımdan, ne için düzgün yaşama geçebilmek için. on üç yaşında özenmeye başladığım tavuk kümesinde doğru düzgün yaşabilmek için. şimdi ne oldu, tam düzenimi kurdum derken hayatım yine altüst oldu. biz devlete hizmet ederken kendimizi, ailemizi boşlamışız komutanım. bundan sonra ben boşlayacam herkesi, ben yaşayacam hayatı diyorum, ama çocuklarımı bırakamıyorum...
  
  bir subay, bir harbiyeli vatan sevgisi uğruna hayatının en önemli, en güzel zamanlarını veren kişidir. onca zorluklar altında gözlerinden kan gelircesine çabalayıp bu aziz vatana faydalı bir harbiyeli subay olmak için hayatını veren kişidir harbiyelim.
  
  bir harbiyeli subay için evlendikten sonra en önemli kurum yine önce silahlı kuvvetler ve sonra ailesidir. bunlar birbirine birer zincir gibi bağlıdır eğer bir zincir halkası kırılırsa o zincir bir daha eskisi gibi olamaz. aile bizim için önemli, hayatımız boyunca hasret kaldığımız aile yaşantısına, aile sıcaklığına ulaşmak için varmamızı yoğumuzu, canımızı dişimize takıp didiniriz. ama bazen olmaz, bazen ne yaparsan yap hayalini çocukluktan beri kurduğun düşlere ulaşamazsın.
  
  aile herkes için önemlidir ama çocukluktan beri katı kurallarla büyümüş ve eğitilmiş, hayatında hiçbir zaman sıcak bir aile yuvası olmamış bir askerin ailesi herşeyden önemlidir. ona bağlıdır. ama siz o aileyi bozarsanız zinciri kırmışsınız demektir.