samurai champloo

• shinichiro watanabe, cowboy bebop referansı ile üzerine büyük bir yük almıştı ve bu yükü üzerinden attığı işi de samurai champloo oldu. animasyondan montaja bir sürü yeni şeyin denendiği bu anime dizisinde özellikle müzikler muhteşem. kimin aklına cowboy beboptan önce hisli hisli çalan bir saksafon ve yüksükle çalınmış bir gitar uzayda kendi halinde salınan bir astreoidi getirirdi? sanırım kimsenin. blues ve hiper uzay yolculuğu nasıl birbiri ile örtüşen unsurlar haline geldiyse cowboy bebopta, samurai champlooda da kılıç dövüşleri ile acid jazz ve hip-hop, tarihi japon kasabaları ile turntable melodileri ilginç bir şekilde uyuşan materyaller oluveriyorlar. aslında tarihi unsurlar içerse de watanabe yine zamanı istediği gibi kırmış hibrid bir zaman dilim yaratmış; baseball oynayan samurai'lar, grafitici ninjalar, rap yapan bir ronin gibi birçok absürd unsur söz konusu ama watanabe'nin kendi oluşturduğu japonya'sında hiç de garip durmuyorlar. sonuç olarak bir cowboy bebop değil ama oldukça eğlenceli, akıcı ve komik. özellikle 23. bölüm beni kırıp geçirmiştir. son üç bölümünü ise en azından beş kere seyrettim sanırım.