tragic hero

• sayıca az olan kazananlarla (“winner”) fazlasıyla ilgili olup kaybedenlere (“losers”) sırtını dönen günümüz toplumunun uzak olduğu kavram. basit bir örnek vermek gerekirse toplumun steve jobs önünde ceket iliklemesi ama fakat lakin aynı toplumun steve jobs’tan kat ve kat daha zeki olup girişimini tabi olduğu vergiler yüzünden batırıp ortada kalan samsun’lu ahmet’i neden memur olmadın diye suçlaması diyebiliriz.
  
  antik yunan’da trajedi ”yeterince iyi” insanların da yaptığı/yapabileceği hataların zamanla bir felaket olabileceğini topluma göstermenin şiirsel yöntemiydi. yani “winner” olarak doğanlar da işlerin yolunda gitmemesiyle günü loser (tragic hero) olarak kapatabiliyordu ve toplum onları suçlamak ya da dışlamak için bahane üretmiyordu.
  
  günümüzde bireyin winner/loser olarak tanımlanması bir yana mutlu olmamaktan dahi kişinin kendisi sorumlu tutuluyor, mutluluk üzerine milyonlarca kitap yazılıyor, evrene enerji gönderiliyor, “only good vibes” talepleri havada uçuşuyor.
  
  insanı değersizleştirmek, basitçe harcamak, sıradakine geçmek için fazlasıyla aceleci olmak gibi kavramlar üzerine kurulu günümüz toplumuyla baş etmek için biraz geçmişe bakmak, aristo’nun trajedilerinde kendi hikayelerimizi izleyip gülümsemekte fayda var gibi.