tanışılan en ilginç insan

• ne zamandır düşünüyorum bu entry'yi yazmayı ama çok uzun olacağından üşeniyordum hep. bu geceye kısmetmiş.
  
  yıl 2009. lise son sınıf bitti bitecek yaz havaları. liseyi ist'da okuyorum ancak ailem sakarya'da yaşıyor. ehliyetim taze. (okula geç başladığım için lisede ehliyeti olan nadir insanlardanım o zaman sağlam havası vardı)
  biraz da araba kullanma sevdasına her fırsatta gidip geliyorum istanbul-sakarya arası.
  bu arada ruh sağlığı çok da yerinde olmayan bir ebeveynin çocuğu olarak ve 14 yaşında kaçıp kurtulmuş, ergenliğini bir başına geçirmiş, istanbul gibi yerde tek başına ayakta kalmaya çabalamış hem okumuş hem çalışmış bir insan olarak benim de ruh sağlığım hiç iyi değil o sıralar. depresyon tedavisi görüyorum.
  
  yine ist'dan sakarya'ya geldiğim bir gün. otobuste sağ caprazımda bir sıra geri hizzamda yaşlı bir adam genç bir çocuk oturuyorlar. adamın çocuktan kalem istemesiyle diyologları başladı.
  adam çocuğa ne okuduğunu sordu. marmara üni'de tıp okuyormuş ve 3. sınıftaymış çocuk. adı da cumhur'du iyi hatırlıyorum.
  adam çocuğun tıp okuduğunu öğrenmesiyle birlikte sorulara başladı. önce beyin üzerinden. tüm latince isimlerini kullanarak beynin şu lobunda şu bilmem ne ne işe yarar. yok şurdan şu noktaya dokunulduğunda hangi sinir ucundan tepki alınır vs vs.
  çocuk bildiği kadarıyla cevaplamaya başladı.
  adam sürdürdü kalpte yaşanan xxxx karşısında (bunlar hep tıp dilinde tabi hatırlamam imkansız kusura bakmayın bu yüzden) nasıl müdahale edilmeli.
  çocuk cevaplamaya devam ediyor. arada bi adam çocuğun cevabını düzeltiyor yada daha da açıyor.
  ilgimi çekmesinin sebebi çocuk adama hocam nerede doktorsunuz uzmanlığınız ne diye sorduğunda adamın yeminler ederek elektrikçi olduğunu söylemesi ve çocugu buna ikna etmeye çalışması. adam gerçekten de doktora değil dilenciye benziyor ve çok enteresan bir kahkaha ile gülüyor.
  benim kulaklar orda tabi.
  konu böyle sürüp gidiyor. ordan ilaçlara geçiyorlar. ordan ilaçların bileşenlerine. otobüs terminale yanaşırken son dakika golü geliyor ve o sıra kullandığım depresyon hapının ismini zikrediyor. bunun yerine de sarı kantron otunun kullanılabileceğini ve o ilacın içindeki xxxx maddelerinin zararlarını söylüyor.
  hemen müdahil oluyorum konuya.
  - sarı kantron otu dediniz ya. nasıl kullanılır?
  + çay gibi kaynatıp içersiniz.
  - yan etkileri var mıdır?
  +koyunlara yedirilirse güneş altında kaldıklarında tüylerinde sararma yapıyor. (sonra yine o dünyada ondan başka allah kulu yokmuşçasına attığı kahkaha.)
  
  +neden sordun?
  -az önce bahsettiğiniz ilacı kullanıyorum ondan dikkatimi çekti.
  +adın ne?
  -nnnnn
  +sakaryalı mısın
  -evet
  +ailenin maddi durumu sonradan mı bozuldu?
  - (büyük bir şaşkınlıkla cevaplıyorum) evet
  +evde hiç huzurlu değilsin dimi?
  -evet
  +annen baban çok nadir kavga ederler senin. bu kavgalarda da asla şiddet yada küfür yoktur.
  - babamın anneme lan dediğini bile hatırlamam
  
  cumhur'a dönüp ahlaki değerlerin aşıri yüklenmesinden kaynaklanan beynin xxx hormonu yyyy islevi cart curt.
  cumhur mala dönmüş durumda.
  evet hocam evet hocam deyip duruyor.
  
  üçümüz birlikte iniyoruz otobüsten. isminin selahattin olduğunu öğrendiğim adam otobüsten indiğimiz yerde çantalarını beklememizi rica edip, yarın için izmir'e bilet alması gerktiğini, hemen döneceğini söyleyip gitti. cumhur'la ikimiz şaşkın. tabi ki doktor adayımız bana göre milyon kat daha şaşkın. dedi ki bu adamın bilgisine sahip olacaksam okulu bırakır bunun dizinin dibinde otururum.
  
  selahattin amca döndü. izmir'de yaşadığını istanbul'a iş için gittiğini sakarya'ya bir dostunu görmek için uğradığını öğrendik.
  
  bana benimle bir kaç saat konuşarak psikolojik sorunlarımı çözebileceğini söyledi. telefon numarasını aldım. bir sonraki gün öğlen 12'de aramamı söyledi ve ayrıldık.
  
  eve geldim adamın yüzüme bakarak babamın iflas ettiğini, annem babam arasında küfür ve şiddet olmadığını nasıl anlayabileceğini dahası gerçekten elektrikçi olmasını düşündüm durdum.
  
  sonraki gün 11:45 civarı aradım. bana bulvarda olduğunu teknosa'da bilgisayar baktığını oraya gelmemi söyledi. kapadim telefonu arabaya atladığım gibi bulvarda aldım soluğu. teknosanın önüne geldim elimi cebime attım telefonum yok. eyvah dedim nasıl bulacağım şimdi adamı. aceleyle daldım teknosadan içeri gördüğüm ilk personele buraya ilginç bi adam geldi mi diye sordum.
  -selahattin amcayı mi soruyorsun dedi adam. bana yeni bir şok daha.
  nerden tanıyorsun o nasıl bir insan ya dedi. yolda tanıştım bende dedim. ve arkamdan selahattin amca girdi dükkana. atm'den para çekmeye gitmiş o sırada aldıklarını hazırlamışlar.
  neyse çıktık ordan. hemen bulvarda bulduğumuz ilk banka oturduk. direk başladı anlatmaya.
  gençliğinde aç kaldığından bulaşıkçılık yaptığından filan bahsetti. anlam veremedim. dedi, mahallede bir kız vardı. deli divane aşıktım. kız da beni seviyor biliyorum. uzaktan uzaktan oynaşıyoruz öyle. askere gitmeden bir kez elini tuttum. ve bir kez sadece tuttuğum o elinden öpebildim. bütün askerlik boyunca aklımda o elleri vardı. dudağımda o elin tadı. askerde mektuplaştık bir kaç sefer. askerden döndüm. mahalleye bir girişim var gör. gözlerim her yerde onu arıyor fıldır fıldır. daha evime girmeden elimde valizimle gördüm onu. yıkık bir evin duvarına yaslanmış mahallenin çocuklarından biriyle sevişir gibi öpüşüyordu.
  
  üzüldüm adamın haline ama hani benim dertleri çözecektik diyorum içimden. dinlemeye devam ediyorum.
  
  "sonra uzun zaman atlatamadım. bir gün anneme bana bir kız bulmasını söyledim çok geçmeden buldular nişanlandık. evlenmeme çok az bir süre vardı. bizim evde bulaşıkları yıkıyordu. gittim arkasından sarıldım. oynaşmaya başladık ve bana döndü dedi ki hepiniz de seviyosunuz he bu arkadan sarılmayı. yüzüğü orada parmağımdan sıyırıp attım. "
  
  tepkisinin çok ağır olup olmadığını tartmaya çalıştım kafamda. önceki yaşadığının üzerine haklı olduğunu düşündüm.
  -sonra amca?
  +sonra bir kadın çıktı karşıma. hayata onla başlamışım gibi oldum. deli aşıktık ikimiz de. bir arkadaşımla ortak bir iş kurmuştuk. maddi durumumuz da o günün şartlarına göre hayli iyiydi. evleneli daha iki sene olmamıştı. bir gün kavga ettik. yoktan yere. bos yere. resmen bilerek çıkarmıştı kavgayı. kapıyı çarpıp çıktı. bu ay 3 oldu bu böyle diye düşündüm ve işkillendim. takip etmeye başladım. baktım benim iş yerime gidiyor. ofisin olduğu kapıyı anahtarla açtı girdi. bir şey alıp çıkacağını düşündüm. bekledim. çıkmayınca ardından kendi anahtarımla kapıyı açıp daldım içeri. yazıhanedeki koltuğun üzerinde ortağımla çırıl çıplaktı.
  
  bende artık tepki yok. sonra amca. sonra?
  +izmirde kaç kütüphane varsa o kütüphanelerde kaç tane psikolojiye ait kitap varsa hepsini okudum sonra.
  nedenini aradım. kadın denilen yaratığı biraz olsun anlayabilmek için okudum.
  -anlayabildin mi?
  +(o kötü kahkaha) anladım sana da anlatıcam merak etme.
  
  devam etti selahattin amca:
  sonra sağır ve dilsiz bir kadınla evlendim. bir kızım oldu. sonra bir oğlum ve bir kızım daha. büyük kızımi 12 yaşında lösemiden kaybettim. ta ki onun hastalığını öğrenene kadar tek derdim insan psikolojisiydi. ama kızımı kaybettiğimde anladım ki zaman kaybetmişim. hata yapmışım. onca yılımı o fahişelerin bana yaptığını anlamak için harcayacağıma tıp öğrenmek için harcasaydım belki kızımı yaşatabilirdim. bu pişmanlıkla mücadele edebilmemin bir tek yolu vardı o da tıp ilmini öğrenmek. ve o zamandan beri sağlık konusunda erişebildiğim her şeyi aklımın aldığı her şeyi öğrenmek için elimden geleni yaptım. ögrenmeye de devam ediyorum.
  
  benden göz yaşları döküldü dökülecek. titrek sesimle "helal olsun amca"
  o da hüzünlendi bi inceden. dağıtayım havayı diye
  amca çark mesiremiz var bizim gittin mi dedim. yok dedi. hadi gel sohbete orda devam edelim. hem bi çay kahve iceriz.
  kalktık çark mesire'ye oturduk. çayları söyledik. anlat bakalım dedi. o sıralar aklıma takılan ciddi sorunlar vardı. ahlaki değerler ile yaradılışın çeliştiği noktalar. iyi insan olmak-kötü insan olmak. erkekliğin doğal getirilerinden bazılarının kadını şiddetle aşağılaması ve diğer erkeklere karşı sinsi bir haksızlığa dönüşmesi vs. kafamda felsefik ne kadar soru varsa ne kadar ailevi maddi manevi sorunum varsa dökülmek istiyorum. ama adam beni konuşturmuyor. ne anlatmaya başlasam sözümü kesiyor. hatta bir soru soruyor bana cevap veriyorum. cevabımı bitirmeden bir yenisini daha soruyor. sonra ona cevap veremeden bir yenisini daha. iyice sinir bozucu bir hal alıyor bu karmaşık muhabbet.
  sonra selahattin amcam bir başlıyor konuşmaya. sanki ben sorduğu her soruya sonuna kadar cevap vermişim gibi. yarım bıraktırdığı yalanı bile tamamlayıp sonra da yalan olduğunu yüzüme vurdu adam.
  bak bu konuda böyle diyecektin ama aklından aslında bu geçiyordu bunu şu sebeple saklamak ihtiyacı hissettin.
  koltukta çakılıp kalmamak imkansız! adam kafatasım şeffafmış gibi beynimin içini görüyor resmen. elim ayağım boşalıyor aklımdan geçenleri yüzüme vurmasıyla.
  ben doğamızın getirdiği bazı kadını aşağılayan niteliklerden sorunca bana dedi ki bir dakika.
  telefonunu çıkarıp birini aradı.
  +elif. kızım biz çark mesiredeyiz hemen gelebilir misin çok önemli.
  
  yirmi dakika sonra kadın koptu geldi yanımıza. ney amca o kadar önemli olan.?
  
  bu arada elif abla 30 rahat var belki bir iki fazlası hatta. bir firmanın pazarlama müdiresi. selahattin amcanın yanına lise yıllarında gelip gidermiş depresyon muhabbetine. sakarya'ya iş için gelmiş. selahattin amcanın istanbul'da olduğunu öğrenince ısrar ısrar getirtmiş onu da sakarya'ya.
  +oğlum demin bana şu konudaki düşüncerini anlattığın gibi aynen anlat.
  -aynen anlatamam da anlatmaya çalışayım.
  +utanma oğlum hepsini harfi harfine aynen söyle.
  
  (19 yaşındayım masada 30 yaşında bi kadın var ve benden bel altı bi konuda tüm çıplaklığıyla yorum yapmam bekleniyor. bugünkü aklım olsa gerekirse çıkarır koyarım masaya da. o günkü ben için imkansız. ama adam resmen hipnoz etmis gibi beni. ne diyorsa yapıyorum.)
  
  neyse döküldüm bir güzel. kadın çok ağır bir şaşkınlıkla dinledi ve dedi ki eğer selahattin amcayi tanımasam bunları sana o söyletiyor sanardım.
  tabi ben anlamadım kadını önce.
  "ben senin gibi hassas düşünen, bu konulara ve kadınlara senin gibi bakan bir erkek olmadığı için evlenmedim. ve yer yüzünde de olmadığına şu yaşıma kadar emindim"
  selahatttin amcaya dönüp devam etti.
  "yine selahattin amcanın bir keramtiyle karşı karşıyayız. bizi bu sehirde bu çocukla nasıl denk getirdin ya" dedi.
  selahattin amca kader dedi.
  sonra elif abla bana selahattin amcanın bir çok arkadaşının kimle evleneceğini önceden bildiğini kendisine de 35 yaşından önce erkek ön yargısının kırılacağını ve 35 yaşında evleneceğini söylediğini söyledi.
  dedim geçmişimizden bazı şeyleri biliyor tamam. aklımızdan geçenleri okuyor onu da anlamıyorum ama ona da tamam. geleceğimizi nerden bilebilir.
  "o bilir dedi" elif abla.
  "olmaz öyle şey" dedi selahattin amca.
  geleceği allah bilir peygamberi bile bilmez dedi.
  elif abla itiraz etti.
  -sen mert'in aslı'ya (isimleri unuttum atıyorum suan) aşık olacağını evleneceklerini söylediğinde daha tanışmıyorlardı bile.
  +onlar tanışmıyorlardı ama ben ikisini de tanıyordum
  
  bana döndü selahattin amca. çocukluğunun en erken yaşlarını düşün dedi. sevdiğin çok sevdiğin bir kadın karakter o zamanlardan. annenin bir arkadaşı olabilir. komşu abla olur. akrabalarından olabilir. arkadaşlarından olabilir sende en çok yer eden kim var?
  dedim amca ilk aşkım var adı zülâl'di.
  anlat dedi ayrıntılarıyla.
  6-8 yaş aralığındayız. yan komşunun kızı zülal. bir de abisi var akif. bir kere ben zülal'i öperken yakaldı bizi kulağımı çekti. korkardım o yüzden. babası badana boya işi yapardı. o da severdi beni. annesi damat derdi bana. o zamanlar böyle gericilik yoktu tabi. haha. ben, sevgilim, onun annesi, benim annem beraber kahvalti edebiliyorduk. saklambaç oynarken hep beraber gider saklanırdık. birimiz bir çocuğa küserse diğerimiz de küserdi. bu arada benden iki yaş büyük abim var o okula başlayınca onunla birlikte okuma yazma öğrendim okula gitmeden. neyse okula başlama çağımız geldi. ben eklem romatizmasına bağlı bi nevi felc gibi bir hastalık geçirdim. bütün eklemlerim ters döndü. 4 ay hastanede yattım çıktıktan sonra da epey bebek arabasında gezdirdiler beni. tam o dönem zülal okula başladı. o okula gidiyor ben gitmiyorum okumayı o bilmiyor ben biliyorum ama yine de nasıl eziliyorum. artık o bir üst statüye sahip benle de eskisi gibi iyi arkadaş değil. bir müddet aşk acısı cektimsonra biz ordan taşındik zaten. öyle soldu gitti aşkımız.
  
  +nasıl bi kızdı zülal. zülal deyince gözünün önüne ilk gelen ne?
  -saçları. upuzundu. altın sarısı, kıvır kıvırdı.
  +başka?
  -boşnak kızıydı beyaz tenliydi. bi de çok merhametliydi. (bütün cocuklar gibi)
  
  selahattin amca yine aynısını yapmış elif ablanın actıgı konuyu saygısizca kesmis bana lap diye ilk aşkını anlat demiş oldu.
  
  ben bitirince elif ablaya döndü ve dedi ki. insan en büyük aşkını bu yaşlarda seçer. ve ömrü boyunca hep bu yaştaki aşkını arar. bu cocuk sansliymis ilk aski o kizmis. ama bazen bu bir komsu kadın bazen bi abla, abi, bazen uzaktan bir tanıdık belki misafirlige gidilen evde tek bir kere görülmüs bir karşı cinstir. çocukken aşık olur büyüyünce hep onu ararsin!
  ille ya elleri benzeyecek ya şacları ya konuşması ya herhangi bir şeyi. o bilinç altına yerleşene ne kadar çok benzerliği varsa o kadar kökten aşık olursun.
  
  onların (evleneceklerini önceden bildiği çiftten bahsediyor) ilk aşklarını biliyordum. onlar birbirlerini arıyorlardı. ilk buluşmalari yetti o yüzden.
  
  selahattin amcadan son show'u izledik derken. ızmir otobüsüne bırakmak üzere bizim arabaya atlayıp yola çıktık. yolda sohbet biraz daha devam etti. elif ablayla vedalastılar filan. terminale geldik. dün bilet aldığı kız bunu görünce üstüne atladı resmen. kızın yaninda gisede oturan çocuğa gece uyurken dişlerini gıcırdatiyosun sen demiş durduk yere. hatta biraz fazla evdekiler bile rahatsiz oluyor demis. çözümünü de söylemiş. çocuk donup kalmıs benim gün boyu kalmam gibi. sonra kız hakkinda bi yorum yapmış. o öyle afallamış. sonra o gişeci kız nişanlısının fotoğrafını göstermiş. tabi ki nokta atışı tespitler.
  
  neyse vedalaştık gitti selahattin amca.
  geriye keramet derecesindeki bilgisi becerisi önsezisi kaldı.
  
  -otobüse binmeden bana "senin bilinc altını fazla kurcaladım bu gece kabus göreceksin" dedi gördüm.
  -"sen de aldatılacaksın muhakkak" dedi aldatıldım.
  -hukukcu olmak istiyordum "ticaretle uğraşacaksin hukuk kazanamyacaksın" dedi aynen öyle oldu.
  -buraya yazamayacağım hatta ona bahsetmediğim hatta allahtan başkasınin biliyor olmasina ihtimal olmayan bir soruma "sen kendine bunu bunu soruyorsun ya" deyip benim yerime cevap verdi
  -sen çok zengin olacaksın ama o altın saçlı kızın statüsü senden yüksek olacak dedi?? bu beklemede.
  not: henüz zengin olmadım. altın saçlı kızlar heyecan yapmasınlar boşa.
  
  tanıştığım en ilginç insan selahattin amca idi işte. sağolsun sonra da yıllarca telefonla destek oldu bana.