missing out in praise of the unlived life

• akşam kahve içmek için sözleştiğimiz kardeşimi beklerken ve istiklal'de turlarken mephisto'da denk gelip içini karıştırıp aldığım, metroda başlayıp evde bitirdiğim ve bende hayal kırıklığı yaratan, ağır bir dille yazılmış, aynen bu entry'deki gibi başı sonu belli olmayan uzun cümlelerle dolu ve benim kabul edilebilir entellik ya da soyutluk sınırlarımın ötesindeki kitap.
  
  başlığın ilk iki entry'sini giren arkadaşları ise tebrik ederim, zira kitabın yegane alamet-i farikası olan alıntıları özetlemişler; bunları okuyan biri kitapta da daha fazlasını bulamayacağını bilsin ve kaybetmediği zaman için bize teşekkür etsin. ben de geleneği bozmayarak kitaptan bir alıntıyla bitireyim:
  
  "kafamızdaki ideal insan, gerçek insanlarla gerçek ilişkiler içine girmekten kaçış noktamız olur."