denizden çıkarken hissedilen duygu

• utanç genelde. bir de panik, bikini kaydı mı, etiketi fırladı mı endişesi. o yüzden hep denize en yakın şezlongu seçmeye çalışırım. böylece bir an önce havluma sarılma imkanım olur. herkes bana bakıyomuş gibi bir hisse kapıldığım ve vücudumla barışık olmadığım için kasılırım. havluya sarılı otururum bir süre, böylece bana bakan gözlerin tümüne artık bana bakmaktan sıkılıp işlerine dönmeleri için süre vermiş gibi hissederim. oysa ki kimsenin de baktığı yok ama özgüvensizlik, anksiyete ve asosyallik birleşince böyle oluyor heralde.
  
  fakat nedense şezlonga yattıktan sonra dikkat çekmediğimi düşündüğümden rahatlarım. ne tür bir manyak olduğumu ben de bilmiyorum.