9mm parabellum

• varmanın değil
  yolda yürümenin önemini fark ettiğim günden itibaren.....
  
  hayatıma giren onca insan, onca kalabalık, onca hikaye, onca masal...
  
  bütün serüvenlerim, tüm pişmanlıklarım, toplam gözyaşım...
  
  hepsinin ötesinde. hepsinin önünde.
  
  orada, tam yanımda, sırt yaslanacak dağ itemi olaraktan sevgili...
  
  yedik bir bok bakalım deyip bu aralar gülmelerin sebebi. varlığıma anlam katan çocuklarıma sonsuz sevgisini sunan adam.
  
  çocuk kaprislerimi çekmesi, içimde büyütemediğim ağlak bebeğe emzik vermesi, her yerde her durumda manasız nazlarımı çekmesi...
  
  anlatamam ki.
  
  hayatımda ilk defa bir adamı seviyor muyum, aşık mıyım karar veremiyorum. hayatımda ilk defa bir insanı hangi açığıma, hangi eksik yanıma koysam orayı tam anlamıyla doldurabiliyorum. hayatımda ilk defa bir insanın beni yarı yolda bırakmayacağını biliyorum. hayatımda ilk defa bir adamın sevgisini sadece hissetmiyor tam manası ile biliyorum.
  
  hayatımda ilk defa biri ile yan yana yürümenin keyfini yaşıyorum. "biri ile yürümek." ne keyif ama!!!
  
  yol arkadaşım, var ol. varlığın tüm iyilerimize ışık tutsun...