çocukluğunda başucunda hiç kitap okunmamış insan

• evet, ana babaların akıllı telefonlarının olmadığı güzel zamanlardı.
  
  şükür ki o yıllara denk gelebildim. henüz 8 yaşlarındayken , öğle uykusundan önce babamın yaşar kemal'den fırat suyu kan akıyor baksana romanını okuduğunu hatırlıyorum. bir an önce uyumak isterdim, uyanınca havuza gideceğimiz için. ama uyumamakta isterdim poyraz musa nın anlattıklarını biraz daha duyabilmek için.
  
  şimdi babam ne bana ne kendine kitap okuyor, herkesin telefonu var. denize girmiyor gibiyiz, satranç oynamıyor, masa tenisi oynamıyor, futbol oynamaya gitmiyor. kendime, yaşıtlarıma ve geleceğimize üzülüyorum ama babamların neslini gördükçe içim burkuluyor. hepsinde bir bıkkınlık hâli. keşke babalar yine çocuklarının başında kitap okusa, saçlarını örse. dizine yatsak , atsak bütün kaygıyı kederi.
  
  ah keşke bir günlüğüne de olsa o yazlığın serin odasına, temiz pikelerinin üzerine, babamın kitap okuduğu saatlere dönebilsem...