öfke nöbeti

• bunu geciren kisiler hayatinizdan cikaramayacaginiz kisilerse gecmis olsun. yasamasi en zor insan turu. insanin tum nesesini alirlar, dis dunyayla mucadele edecek guc birakmazlar. sonsuz bir dongunun merkezine kendi ofkelerini yerlestirirler ve ha patladi ha patlayacak, aman suyuna gideyim diye diye bir koseye siner kalirsiniz. isime gucume bakayim dersiniz duyarsizsin derler, disari cikayim hava alayim sakinlesince donerim dersiniz beni yalniz biraktin derler, derdini dinleyeyim dersiniz siz sustukca daha cok bagirip daha cok hakaret ederler, susup karsilarinda durdukca kendilerini iyice hakli sanirlar. ne kadar dikkat ederseniz edin, hep bir yerden patlar. donguseldir. artik vucutlarinda bir kimyasal mi birikip belli bir esigi asinca patlatir, ya da hormonlari mi belli araliklarla yoklar bilinmez. ama siz ne kadar dikkatli olursaniz olun, patlayacagi varsa patlar. yabancilara patlamaz ama. orada anlarsiniz aslinda isteyince bal gibi kontrol edebildigini. sadece en yakinlarina patlar. nazinin gectiklerine. gitmeyecegini bildiklerine. bir de belki tamamen yabancilara, disaridakilere. bence zevk aliyorlar ofkenin bunyelerinde yarattigi etkiden. yanaklari kizariyor, renk geliyor yuzlerine. siz soldukca o ofkeyle, bu insanlar renklenir. ofkenin bagimlisidirlar. git bu sorunu coz dersiniz, daha da ofkelenirler. sizi kavgaya cekmek icin ellerinden geleni yaparlar. en gicik gittikleri sey karsilarinda susulmasidir. susmayin diye, siz de ofkelenin diye, en zayif noktalarinizi malzeme ederler istahlarina. sizi tanirlar, en cok neyin yaralayacagini bilirler ve kavgaya cekmek icin onu kullanirlar. yine de siz siz olun hayatinizdan cikaramiyorsaniz sakin kalin, susun, gozlerine bakmayin kizginken, durun, sadece durun, fazla acik da vermemeye calisin, guvenmeyin, her seyinizi anlatmayin bu tip insanlara. hayatinizdan cikarabiliyorsaniz, hic durmayin, arkaniza bile bakmayin.