geceye bir şiir bırak

• bir adın kalmalı geriye
  bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
  aynaların ardında sır
  yalnızlığın peşinde kuvvet
  evet nihayet
  bir adın kalmalı geriye
  bir de o kahreden gurbet
  
  sen say ki
  ben hiç ağlamadım
  hiç ateşe tutmadım yüreğimi
  geceleri, koynuma almadım ihaneti
  ve say ki
  bütün şiirler gözlerini
  bütün şarkılar saçlarını söylemedi
  hele nihavent
  hele buselik hiç geçmedi fikrimden
  ve hiç gitmedi
  bir topak kan gibi adın
  içimin nehirlerinden
  evet yangın
  evet salaş yalvarmanın korkusunda talan
  evet kaybetmenin o zehirli buğusu
  evet nisyan
  evet kahrolmuş sayfaların arasında adın
  sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı
  bu sevda biraz nadan
  biraz da hıçkırık tadı
  pencere önü menekşelerinde her akşam
  
  dağlar sonra oynadı yerinden
  ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca
  sen say ki
  yerin dibine geçti
  geçmeyesi sevdam
  ve ben seni sevdiğim zaman
  bu şehre yağmurlar yağdı
  yani ben seni sevdiğim zaman
  ayrılık kurşun kadar ağır
  gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın
  yine de bir adın kalmalı geriye
  bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
  aynaların ardında sır
  yalnızlığın peşinde kuvvet
  evet nihayet
  bir adın kalmalı geriye
  bir de o kahreden gurbet
  beni affet
  kaybetmek için erken, sevmek için çok geç
  
  (bkz: ahmet hamdi tanpınar)