the heart of man its genius for good and evil

• "mısır firavunları, romalı sezarlar, borjiyalar, hitler, stalin, trujillo — bunların hepsinde benzer özellikler vardır. bu insanlar mutlak güç elde etmişlerdir; ağızlarından çıkan bir sözle yaşam ve ölüm konusunda olduğu gibi hemen her konuda son kararı verirler; istedikleri her şeyi yapabilme yetilerinin sınırı yok gibidir. yalnızca hastalık, yaş ve ölümle sınırlandırılmış tanrılardır bu kişiler. insanın varolması sorununa, bu varoluşun sınırlarının ötesine geçme yolunda umutsuz bir çabaya girişerek çözüm bulmaya çalışırlar. şehvetleri, güçleri sınırsızmış gibi davranırlar; bu yüzden sayısız kadınla yatar, sayısız adam öldürür, her yere şatolar kurar, gökteki aya el atmak, olmayacak şeyleri ele geçirmek isterler.
  varlık sorununu insan değilmiş gibi davranarak çözme çabası olsa da, bir tür deliliktir bu tutum. üstelik hasta kişinin yaşamı ilerledikçe artan bir deliliktir bu. kişi tanrılaşmaya çalıştıkça kendini öteki insanlardan soyutlar; bu soyutlama onu daha da korkak yapar, herkes onun düşmanı olur; bunların sonucunda doğan korkuya dayanabilmek için kişi gücünü, acımasızlığını ve narsisizmini gittikçe artırır.
  sezar’a özgü bu delilik türü, şu etken işe karışmasa düpedüz delilik olacaktır. eline geçirdiği bu güçle sezar, gerçekliği kendi narsisist düşlerine göre çarpılmıştır. herkese zorla kendisinin bir tanrı, en güçlü, en bilge adam olduğunu kabul ettirmiştir. bu yüzden kendi megalomanisi ona akla uygun bir duyguymuş gibi gelir.
  öte yandan birçok insan ondan nefret edecek, onu devirmeye, öldürmeye çalışacaktır. bu yüzden de hastalıklı kuşkuları, görebildiği kadarıyla, gerçeklerle doğrulanmaktadır. bunun sonucu olarak sezar kendini bütünüyle gerçeklikten kopmuş görmez çok tehlikeli bir durumda olsa da bu yüzden aklı bir ölçüde başındadır."