türkiye'deki boktan kafe kültürü

• bugün eskişehir’de porsuk kıyısında bir kafeye girdik. yorgundum ve bir bardak çay içmek istiyordum. her zamanki apaçi müzikler yarın yokmuşçasına son ses açılmıştı. tabii ki lanet okuyup çıktım. yemin ediyorum böyle bir gerizekalılık yok.
  
  edit: kafenin adını çok soran oldu, hatırlamıyorum zaten önemi de yok, hepsi birbirinin aynı. bazı arkadaşlar belki iyi niyetle şu şu kafelere gidin diyorlar ama anlatmaya çalıştığım gürültü terörünün normalleştirilmiş olması. plaja gitmek, bir avm'ye gidip alışveriş yapmak, dışarıda yemek yemek işkence. başımız ağrımadan, yorulmadan, sinirlenmeden, gerilmeden bunları yapamıyoruz, anlatmaya çalıştığım bu.