gözünü bir açıyorsun hepsi rüyaymış

• birisi hikayesinde paylaşmış; gözünü bi açıyorsun televizyonda bugs bunny oynuyor, koltukta uyuyakalmışsın, 5 - 6 yaşındasın ve hayatın diye gördüklerinin hepsi rüyaymış.
  okuduktan sonra düşündüm, ortasına geldiğim hayatımı gözden geçirdim. beş altı yaşından itibaren yaşadıklarım aslında yaşanmamış olsa pişmanlık duyacağım hiçbirşey yok neredeyse.
  bomboş bir hayatım olmadı aslında gezdim, gördüm, yedim, içtim, okudum, kız arkadaşlarım da oldu ve hatta nişanlandım da. ama bütün bu süreci gözden geçirdiğimde sadece bir kişi için üzüleceğimi fark ettim, o da en yakın arkadaşımdır. kendisi ile tanışmamış olmak hayatımı yaşamamış olsam duyacağım tek üzüntüdür.
  bir insanın kendisinden ve hayatından bu kadar nefret etmesi çok mu kötü acaba bilemedim ama keşke 30 seneyi hiç yaşamamış olsam ve herşeye baştan başlasam diye bir saniye bile düşünmeyecek kadar nefret dolu olduğumu anladım.