bir yılbaşı öyküsü

• rafta duran kum saatini alip bas asagi cevirdi ve onune, masasinin ustune koyuverdi.
  “akiyor” diye soylendi kuma bakarak, “ve bakin ne oluyor: bizim yasamimizdaki mutlu anlar bu kum tanelerinin en kucugune benziyor. gozle gorulemeyecek derecede kucuk bir tanecik. bir an icinde ortaya cikiyor ve hemen yitip gidiyor.